Önce büklerle çevrili mahalle idi.
Hatta bazıları ona sıtmalı bük dahi derdi…
Sıtmadan ölenlerin sayısı çevrede tehdit oluşturmaya başladı.
3 Nisan 1937’de çeltik tarlasına fabrika kurulmaya başlanınca sıtmalı humma son buldu.
Demir kokusu sardı etrafı.
Böylece…
Feodal kültür tasfiye olmaya başladı.
Karabük…
1940’lı yıllarda bucak oldu.
Demokrat parti döneminde 1953 yılında ilçe…
Uzun zaman bekledi…
İl olmak için.
1959 yılında …
Bu noktada yapılan baskılar bir türlü sonuç vermedi.
Zonguldak’ın gücü bu isteğin önüne adeta set çekti.
Günler çabuk gelip geçti.
24 Ocak 1980 ekonomik kararları açıklandı.
Neo-liberal dönem başladı.
O’na geçit verebilmek için 12 Eylül 1980 askeri darbesi gerçekleşti.
Dünya Bankası Karabük’e hayat veren demir-çelik işletmelerinin kapatılmasını istedi.
İşçiler direndi..
Böylece 137 gün süren 1989 grevi başladı.
1995 yılında gelen özelleştirme ile yeni bir sürece girildi.
Bu durum yeni yapılanmanın başlangıç noktası oldu.
Arkasından 1995 Haziran’ın da Karabük’ü il yapıldı.
Sonra…
Uyum süreci.
Debelenme ve değişim sürecinin başlaması.
Zor yıllar.
1997 Asya krizi…
2001 global krizi…
Krizden kurtulmaya çalışan kent.
Az gitti,uz gitti…
Nihayet 2007’ye gelindi…
Üniversite kenti olma yolunda önemli bir adım atıldı.
………………………………….
Kent yöneticilerinin 1995’ten sonraki süreci atlatma adına aldıkları kararları kağıt üzerinden eylem aşamasına geçirmede zorlandıklarını unutmamak gerekir.
Bugünkü Karabük dünkü Karabük değildir.
Yarınki Karabük’te bugünkü Karabük olmayacaktır.
Bu süreç eşyanın tabiatına uygun bir değişim sürecini konu almaktadır.
Karabük’te dünden bugüne çok şey değişti.
Artık bu gerçeği göz önünde tutarak yorum yapmakta yarar vardır.
…………………………………………………
Sanayi kenti Karabük ilçe olduğu için sorunlarını çözmekte yetersiz kalmış ve büyük sorunlar yaşamıştır.
İl olunca ödenek bulma sorununun sona ereceği sanılmıştır.
Ancak beklenen olmamıştır.
Bu sorun hiç çözülememiştir.
Meselenin üzerine giden de olmamıştır.
Bu anlamda…
Siyaseten Karabük’te bu beceriksizliğinin sorgusu yapılmamış…
Yapılsa bile bir sonuç alınamamıştır.
Çünkü seçilen seçilmiş
Atı alan Üsküdar’ı çoktan geçmiş.
Ve sonunda olan olmuş
Sahipsiz kent Karabük…
Var olan şu anki durumu ile…
Sınıfta kalmış…
Geçmişini arayan…
Dertli kent olma mahzunluğu ile…
Karşı karşıya bırakılmıştır.