Nostalji sözcüğü bizde eski hatıraların yeniden canlandırılarak düşlenmesi biçiminde kullanılır.

Geçmişe olan özlemi ifade eder.

Aslına bakarsanız tam yaşlı işi gibidir.

Biz de ise nostalji…

Gelecekten umut kesenlerin çok önemli yaşam sığınağıdır.

Oysa…

Toplumun yüzü hep ileriye dönüktür.

Geçmiş ; sadece tecrübe/deneyim oluşturmak için vardır.

Yoksa…

Övünmek ya da mazide yaşamı terennüm etmek için değil.

Bizim gibi beklentilerin zor gerçekleştiği toplumlarda nostalji ;moral bulma ilacı olarak da kullanılmaktadır.

Böylece eksikliklerimizi geçmişteki başarılarla gidermiş oluyoruz.

Tarihimiz bizim için bu bakımdan çok önemli bir kaynak kuşkusuz.

Bunları niçin yazıyorum.?

Karabük’le ilgili olarak sosyal medyada iki arkadaşın yazışmasına tanık oldum.

Geçmişi ihya etmeye yönelik.

Tam bir nostalji içeriyordu…

Dün ve bugünkü Karabük’ü karşılaştırıyorlardı.

Çok ilginç ve anlamlı buldum.

Yazışmayı aktarıyorum:

-“ Gençlik yıllarını nasıl arar olduk değil mi?

Bir kültürün yok oluşu ve örnek alınmaması çok acı…!

Yenişehir mahallesini bile hiçbir belediye başkanı örnek alıp Karabük’e uygulamadı.

Zamanında Türkiye’nin en ileri kültürlü ve sosyal aktiviteli Cumhuriyet kenti maalesef geri vitese takmış hızla geriliyor.

Son yıllarda bir şeyler yapılmaya çalışıldıysa da daha çook yol almamız gerekiyor.”

Arkadaşı buna şu şekilde yanıt veriyor…

O’nu da aktarıyorum…

-“Aynen…

Havuzlu Bahçe , Karabük’ün simgesi değil miydi?

Yenişehir Sineması da öyle…

Doris Deyler, Clark Gableler, Gari Grantlar…

Gençliğimizin havuzlu bahçesi ne halde…

Bir zamanlar cıvıl cıvıldı.”

……………………….

İşte size bir Karabük canlandırması…

Anlamlı…

Neden.?

Geleceği ararken geçmişe takılmak.

Mazinin muhteşemliği karşısında ezilmek.

Üzüntü duymak…

…………………………..

Tek kelimeyle ne söylenebilir.?

Ben söyleyeyim…

Karabük’te yıldızlar artık parlamıyor.!